NOVENA DI NATALE
INVITATORIO
Duo Cantores dicunt: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Chorus respondet: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
PROPHETIÆ
Jucundare, filia Sion, et exulta satis, filia Jerusalem:
ecce Dominus veniet, et erit in die illa lux magnam et stillabunt montes dulcedinem,
et colles fluent lac et mel, quia veniet Propheta magnus, et ipse renovabit Jerusalem.
Chorus: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Cantores: Ecce veniet Deus, et homo de domo David sedere in throno,
et videbitis, et gaudebit cor vestrum.
Chorus:
Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Cantores: Ecce veniet Dominus protector noster, Sanctus Israël, coronam regni habens in capite suo,
et dominabitur a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.
Chorus: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Cantores: Ecce apparebit Dominus, et non mentietur:
si moram feceerit expecta eum, quia veniet et non tardabit.
Chorus: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Cantores: Descendet Dominus sicut pluvia in vellus:
orietur in diebus ejus justitia, et abundantia pacis,
et adorabunt eum omnes reges terræ, omnes gentes servient ei.
Chorus: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Cantores: Nascetur nobis parvulus, et vocabitur Deus fortis,
ipse sedebit super thronum David patris sui, et imperabit,
cujus potestas super humerum ejus.
Chorus: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Cantores: Bethlehem, civitas Dei summi, ex te exiet Dominator Israël,
et egressus ejus sicut a principio dierum æternitatis, et magnificabitur in medio universæ terræ,
et pax erit in terra nostra dum venerit.
Chorus:
Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Quindi i cantori intonano il Lætentur cæli; ma la vigilia di Natale vi premettono la seguente frase:
Crastina die delebitur iniquitas terræ,
et regnabit super nos Salvator mundi.
Chorus: Regem venturum Dominum, venite adoremus.
Cantores: Prope est jam Dominus.
Chorus: Venite adoremus.
LÆTENTUR CÆLI
Lætentur cæli et exultet terra* jubilate montes laudem.
Erumpant montes jucunditatem* et colles justitiam.
Quia Dominus noster veniet* et pauperum suorum miserebitur.
Rorate cæli desuper et nubes pluant justum* aperiatur terra, et germinet Salvatorem.
Memento nostri Domine* et visita nos in salutari tuo.
Ostende nobis Domine miseericordiam tuam* et salutare tuum da nobis.
Emitte Agnum Domine dominatorem terræ* de petra deserti ad montem filiæ Sion.
Veni ad liberandum nos Domine Deus virtutum* ostende faciem tuam, et salvi erimus.
Veni Domine visitare nos in pace* ut lætemur coram te corde perfecto.
Ut cognoscamus Domine in terra viam tuam,* in omnibus gentibus salutare tuum. Excita Domine potentiam tuam et veni* ut salvos facias nos.
Veni Domine et noli tardare* relaxa facinora plebis tuæ. Utinam dirumperes cælos et descenderes* a facie tua montes defluerent.
Veni et ostende nobis faciem tuam Domine* qui sedes super Cherubim. Gloria Patri et Filio* et Spiritui sancto.
Sicut erat in principio et nunc et semper* et in sæcula sæculorum amen.
Finito il Lætentur cæli, il sacerdote officiante canta il seguente Capitulum:
Præcursor pro nobis ingreditur Agnus sine Macula, secundum ordinem Melchisedech, Pontifex factus in æternum, et in sæculum sæculi. Ipse est Rex justitiæ cujus generatio non habet finem.
Deo gratias.
Quindi il sacerdote officiante o i due Cantori intonano:
EN CLARA VOX
En clara vox redarcuit
Obscura quæque personans:
Procul fugentur somnia,
Ab alto Jesus promicat. En Agnus ad nos mittitur
Laxare gratis debitum:
Omnes simul cum lacrymis
Precemur indulgentiam. Beatus Auctor sæculi
Servile corpus induit:
Ut carne carnem liberans,
Ne perderet quos condidit. Castæ Parentis viscera
Cælestis intrat gratia:
Venter puellæ bajulat
Secreta quæ non noverat. Domus pudici pectoris
Templum repente fit Dei,
Intacta nesciens virum
Concepit alvo Filium. Deo Patri sit gloria,
Ejusque soli Filio,
Cum Spiritu Paraclito
In sæculorum sæcula. Amen.
Finito l’inno, i Cantori intonano l’antifona al Magnificat, che varia ogni giorno:
Giorno 16: Ecce veniet Rex, Dominus terræ, et ipse auferet jugum captivitatis nostræ.
Giorno 17: O Sapientia, quæ ex ore Altissimi prodiisti, attingens a fine usque ad finem fortiter, suaviterque disponens omnia: veni ad docendum nos viam prudentiæ.
Giorno 18: O Adonai et Dux domus Israël, qui Maysi in igne flammæ rubi apparuisti, et ei in Sina legem dedisti: veni ad redimendum nos in brachio extento.
Giorno 19: O radix Jesse, qui stas in signum populorum, super quem continebunt reges os suum, quem gentes deprecabuntur: veni ad liberandum nos, jam noli tardare.
Giorno 20: O clavis David, et sceptrum domus Israël; qui aperis et nemo claudit, claudis et nemo aperit: veni et educ vinctum de domo carceris, sedentem in tenebris et umbra mortis.
Giorno 21: O Oriens, splendor lucis æternæ, et sol justitiæ: veni et illumina sedentes in tenebris et umbra mortis.
Giorno 22: O Rex gentium, et desideratus earum: lapisque angularis, qui facis utraque unum: veni, et salva hominem, quem de limo formasti.
Giorno 23: O Emmanuel, Rex et legifer noster, exspectatio gentium, et Salvator earum: veni ad salvandum nos, Domine Deus noster.
Giorno 24: Cum ortus fuerit sol de cælo, videbitis Regem regum procedentem a Patre, tamquam sponsum de thalamo suo.
Segue il: MAGNIFICAT
Magnificat* anima mea Dominum;
Et exultavit Spiritus meus* in Deo salutari meo,
Quia respexit humilitatem ancillae suae
*: ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
Quia fecit mihi magna qui potens est,*
et sanctum nomen eius,
Et misericordia eius a progenie in progenies*
timentibus eum
Fecit petentiam in brachio suo; *
dispersit superbos mente cordis sui.
Deposuit potentes de sede, *
et exaltavit humiles.
Esurientes implevit bonis, *
et divites dimisit inanes.
Suscépit Israel, puerum suum
,* recordatus misericordiae suae,
Sicut locutus est ad Patres nostros
,* Abraham et semini eius in saecula.
Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto, Sicut erat in principio ora et nunc et semper
et in saecula saeculorum. Amen.
Si ripete l’antifona al Magnificat.
Oremus
Festina quesumus, Domine, ne tardaveris,* et auxilium nobis supernae virtutis impende;* ut adventus tui consolationibus subleventur, qui in tua pietate confidunt.
Quis vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum.
Amen.
